My Bonjour

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΝΟΦΑΓΟΣ

Ο Κωνσταντίνος Η. Κονοφάγος ήταν Έλληνας μεταλλουργός και χημικός μηχανικός, καθηγητής και πρύτανης του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, ποιητής (με το φιλολογικό ψευδώνυμο Κωνσταντίνος Λότρης), συγγραφέας και πολιτικός.

Γεννήθηκε στην Πρέβεζα στις 26.12.1912.

Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Πρέβεζας το 1929 και παρακολούθησε δύο τάξεις Ειδικών Μαθηματικών στο Lycée Louis-le-Grand του Παρισιού κατά τα έτη 1930-1932.
Σπούδασε ως μηχανικός στην École Centrale Des Arts et Manufactures του Παρισιού τα έτη 1932-1936 και επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου εργάστηκε ως μεταλλουργός μηχανικός στις εγκαταστάσεις της Γαλλικής Εταιρείας Μεταλλείων Λαυρίου στο Λαύριο Αττικής.

Στον Ελληνο-ιταλικό πόλεμο (1940-1941) υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός, μηχανικός πυροβόλων.
Διετέλεσε Δήμαρχος Λαυρίου, από 4.1.1946 έως 15.4.1946, και συνέβαλε στην αναδιοργάνωση της πόλης, η οποία είχε υποφέρει κατά την περίοδο της κατοχής. Το έργο του αυτό έτυχε γενικής αναγνώρισης από τους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι ανήγειραν στα Λαύριο ανδριάντα του.
Ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα και ήταν πρύτανης του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου κατά τα γεγονότα της εξέγερσης του Νοεμβρίου 1973. Προστάτεψε το κύρος του Ιδρύματος, το πανεπιστημιακό άσυλο, υπεράσπισε τους φοιτητές και αρνήθηκε την είσοδο στο Ε.Μ.Π. των οργάνων της δικτατορίας. Τα γεγονότα αυτά εξιστόρησε με σεμνότητα σε βιβλίο του, χωρίς στο μετέπειτα διάστημα να εκμεταλλευθεί τη στάση του αυτή για προσωπικά και πολιτικά οφέλη.
Μετά τη μεταπολίτευση κλήθηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να μετάσχει στην πολιτική.
Είχε παντρευτεί την Ευγενία Βακαλοπούλου και απέκτησαν δύο παιδιά τον Ηλία Κονοφάγο και την Ιωάννα Κονοφάγου, σύζυγο Αχιλλέα Παπαθανασίου.

Πέθανε στην Αθήνα στις 16.7.1989 και τάφηκε, κατά την επιθυμία του, στο κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου στον Θορικό του Λαυρίου, εκεί όπου, επίσης, τάφηκε το 1942 ο πρώτος εργάτης που πέθανε από πείνα στις εγκαταστάσεις της Γαλλικής Εταιρείας Μεταλλείων Λαυρίου.
 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΑΛΛΗΣ

Ο Γεώργιος Ράλλης ήταν Έλληνας πολιτικός, που διετέλεσε πρωθυπουργός και πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.

Ήταν απόγονος πολιτικής οικογένειας με σημαντική παρουσία στη νεοελληνική πολιτική ιστορία.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 26 Δεκεμβρίου 1918.

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες (1939), στρατεύθηκε και υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυπίλαρχος στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο, όπου διακρίθηκε και παρασημοφορήθηκε.

Μετά την ανακωχή, γράφτηκε στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών και ασχολήθηκε με τη δικηγορία έως τον Οκτώβριο του 1944 όταν στρατεύθηκε εκ νέου. Πολέμησε με τα τεθωρακισμένα στη Στερεά και την Ήπειρο κατά τις επιχειρήσεις εναντίον των κομμουνιστών και απολύθηκε οριστικά το Δεκέμβριο του 1948.

Στην πολιτική, ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του το 1950, οπότε εκλέχθηκε βουλευτής Αθηνών με το Λαϊκό Κόμμα.
Επανεκλέχθηκε σε όλες τις κατοπινές εκλογές, εκτός από τις εκλογές του 1958 στις οποίες δεν έλαβε μέρος.
Ορκίστηκε για πρώτη φορά το 1954 ως υπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως, με πρωθυπουργό τον στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο.

Στενός συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, το 1955 υπήρξε μέλος της πρώτης του κυβέρνησης ως υπουργός Προεδρίας, ενώ το 1956 συνέπραξε στην ίδρυση της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ενώσεως (ΕΡΕ).
Την περίοδο 1956-58 διετέλεσε υπουργός Δημοσίων Έργων και Συγκοινωνιών και στη συνέχεια (1961-1963) υπουργός Εσωτερικών.

Στις 21 Απριλίου 1967 ως υπουργός Δημοσίας Τάξεως διέφυγε τη σύλληψη και από το σταθμό δράσεως της Χωροφυλακής προσπάθησε να κινητοποιήσει το Γ' Σώμα Στρατού εναντίον των κινηματιών, αλλά οι διαταγές του δεν μεταβιβάστηκαν.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας τον συνέλαβαν τρεις φορές, φυλακίστηκε και εκτοπίστηκε στην Κάσο.
Όταν επέστρεψε, συνέχισε με κάθε μέσο την αντίσταση κατά της δικτατορίας και τον Ιούλιο του 1973 έλαβε ενεργό μέρος στον αγώνα εναντίον του δημοψηφίσματος του Παπαδόπουλου.
Ακόμα, ανέλαβε την επώνυμη διεύθυνση του περιοδικού «Πολιτικά θέματα».

Έλαβε μέρος στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ως υπουργός Προεδρίας, αξίωμα που διατήρησε και στην Κυβέρνηση που σχηματίστηκε μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου 1974 και από τον Ιούλιο του 1976 ανέλαβε και το υπουργείο Παιδείας όπου εισηγήθηκε την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και επέβαλλε σε όλες τις βαθμίδες της εκπαιδεύσεως και στη Διοίκηση τη χρήση της νεοελληνικής καταργώντας την καθαρεύουσα.

Μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου 1977 ανέλαβε το Υπουργείο Συντονισμού και τον Μάιο 1978 το υπουργείο Εξωτερικών.
Κατά το διάστημα από 10 Μαΐου 1978 έως 8 Μαρτίου 1980 ως υπουργός Εξωτερικών συνέχισε τις διαπραγματεύσεις με την ΕΟΚ, οι οποίες το Μάιο 1979 κατέληξαν στην υπογραφή της συμφωνίας εισδοχής της Ελλάδος ως δέκατο μέλος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Επίσης, ήταν ο πρώτος Έλληνας υπουργός Εξωτερικών που επισκέφθηκε τον Οκτώβριο 1978 τη Σοβιετική Ένωση.

Στις 8 Μαΐου 1980 εκλέχθηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και την μεθεπόμενη ορκίστηκε πρωθυπουργός.
Παραιτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1981 μετά την ήττα του κόμματος στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981.
Στις αρχές Δεκεμβρίου 1981 έθεσε στην κοινοβουλευτική ομάδα θέμα εμπιστοσύνης και όταν η πλειοψηφία των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας του την αρνήθηκε, παραιτήθηκε και από την αρχηγία του κόμματος, για να τον διαδεχθεί ο Ευάγγελος Αβέρωφ.

Το Μάιο του 1987 ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Νέα Δημοκρατία και δεν πολιτεύθηκε στις εκλογές του Ιουνίου 1989.
 Έπειτα από πρόσκληση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, μετείχε στις εκλογές του Νοεμβρίου 1989 και του Απριλίου 1990 και εκλέχθηκε βουλευτής Κερκύρας.
Από το Μάρτιο του 1993, διαφωνώντας με τον χειρισμό του Μακεδονικού, παραιτήθηκε από βουλευτής.

Ο Γεώργιος Ράλλης τιμήθηκε με το Μεγαλόσταυρο της Τιμής, το ανώτατο ελληνικό παράσημο που απονέμεται σε εν ενεργεία πρωθυπουργούς, καθώς και τους Μεγαλόσταυρους της Γαλλίας, Γερμανίας, Ιταλίας, Ισπανίας, Πορτογαλίας, Γιουγκοσλαβίας, Ταϊλάνδης και Αβησσυνίας.

Πλούσιο ήταν και το συγγραφικό του έργο. Έγραψε συνολικά 14 βιβλία,

Πέθανε, πλήρης ημερών, σε ηλικία 88 ετών, στις 15 Μαρτίου 2006.
 

ΜΑΡΙΝΑ ΣΑΤΤΙ

Η Μαρίνα Σάττι είναι τραγουδίστρια, συνθέτης και ηθοποιός.

Γεννήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου στην Αθήνα από πατέρα Σουδανό και μητέρα Ελληνίδα.

Μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης κι από μικρή ασχολήθηκε με το πιάνο έχοντας ως δασκάλα την Ρίκα Δεληγιαννάκη.
Τον Σεπτέμβριο του 2004, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα προκειμένου να σπουδάσει Αρχιτεκτονική στο Ε.Μ.Π., ενώ παράλληλα σπούδαζε κλασικό τραγούδι, θέατρο και χορό.
To 2008 πήρε δίπλωμα κλασικού τραγουδιού με τον βαρύτονο Πάνο Δήμα (1ο βραβείο-άριστα παμψηφεί), πτυχίο κλασικού πιάνου κι ανώτερων θεωρητικών. Το 2009 συμμετείχε στην Ευρωπαϊκή Τζαζ Ορχήστρα (EBU) υπό την καθοδήγηση του Peter Herbolzheimer.
Αργότερα, κέρδισε υποτροφία για το Berklee College of Music, από το οποίο αποφοίτησε το 2011 με εξειδίκευση στο Contemporary Writing and Production (σύγχρονη ενορχήστρωση και παραγωγή) και Film Scoring.

Ως τραγουδίστρια, έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως: Bobby McFerrin, Paco de Lucia, Wayne Shorter, Danilo Perez, Patrice Rushen, Peter Herbolzheimer, Simon Shaheen, Νίκος Κυπουργός, Νίκος Μαμαγκάκης, Μάριος Φραγκούλης, Αλέκα Κανελλίδου, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Χρήστος Θηβαίος, και πολλούς άλλους.
Το 2007, τραγούδησε το τραγούδι Sugartown στην ομώνυμη ταινία του Κίμωνα Τσακίρη (Βραβείου κοινού στο Β' Φεστιβάλ Κοινού Κύπρου) ενώ δύο χρόνια μετά, το 2009, εκπροσώπησε την Ελλάδα στην ευρωπαϊκή περιοδεία της European Jazz Orchestra (EBU).
Επιπλέον, το 2010, τραγούδησε στο Kennedy Center (Washington DC) με το World Jazz Nonet.

Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, τη Λυρική σκηνή και το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου έχοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε παραστάσεις όπως το Once, Ερωτόκριτος, Shrek The Musical, Ο Βιολιστής στη Στέγη κ.α. Έχει εμφανιστεί και στις τηλεοπτικές σειρές Γ4 του Alpha TV και Steps στον ANT1.

Έχει συμμετάσχει, επίσης, και σε διάφορες μεταγλωττίσεις ταινιών της Disney, της Mattel (Barbie).
Οι πιο γνωστοί ρόλοι που έχει μεταγλωττίσει είναι αυτός της Άριελ, της μικρής γοργόνας, στην τρίτη ταινία της τριλογίας, στο τραγουδιστικό κομμάτι, καθώς επίσης και η Βαϊάνα, η πιο πρόσφατη πριγκίπισσα της Disney, στους διαλόγους και τα τραγούδια.

Το 2016 κυκλοφόρησε το πρώτο της single, μια διασκευή του μικρασιατικού τραγουδιού "Θα Σπάσω Κούπες".

Το 2016 δημιούργησε το γυναικείο πολυφωνικό σύνολο «Fonέs» το οποίο την πλαισιώνει στις ζωντανές εμφανίσεις της και την επόμενη χρονιά (2017) την χορωδία «Chórεs» που αποτελείται από 50 γυναίκες όλων των ηλικιών.

Το 2017 κυκλοφόρησε το δεύτερο single της «Μάντισσα», στο οποίο έχει κάνει την σύνθεση, την ενορχήστρωση και την παραγωγή η ίδια.
Την ίδια χρονιά, μετά την παγκόσμια απήχηση της «Μάντισσας» υπέγραψε συμβόλαιο στην δισκογραφική εταιρεία Universal Music Berlin.

Το Νοέμβριο του 2017 συμμετείχε ως μια απ’ τις δέκα πιο ενδιαφέρουσες παρουσίες του Youtube για το 2017 στο φεστιβάλ «Stage» που διοργανώνεται από την Google στο Bozar Center of the Fine Arts στις Βρυξέλλες.

Τον Σεπτέμβριο του 2018 η Μαρίνα Σάττι πλαισιωμένη από τις Fonέs τραγούδησε στην τελετή απονομής βραβείων «Champions of the Earth» των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη.

Την ίδια χρονιά ψηφίστηκε από τους αναγνώστες του περιοδικού Votre Beauté ως «Γυναίκα Μουσικός της Χρονιάς».

Σήμερα ζει στη Αθήνα και εργάζεται πάνω στην κυκλοφορία του πρώτου της δίσκου.