My Bonjour

ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ 

Ο Βαγγέλης Λιάρος γνωστός με το καλλιτεχνικό όνομα Άλκης Αλκαίος, ήταν Έλληνας ποιητής και στιχουργός.

Έγραψε πλήθος ποιημάτων και στίχους γνωστών τραγουδιών, όπως το Ερωτικό (Με μια πιρόγα), το Κακόηθες Μελάνωμα, τη Ρόζα.
Βασικός του συνεργάτης υπήρξε ο μουσικοσυνθέτης Θάνος Μικρούτσικος. Συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως οι Νότης Μαυρουδής, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Σωκράτης Μάλαμας, Μπάμπης Στόκας, Μίλτος Πασχαλίδης και Μάριος Τόκας.

Ο Άλκης Αλκαίος γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 1949 στην Κοκκινιά Φιλιατών και πολιτογραφήθηκε από μικρός κάτοικος Πάργας, όπου τον περισσότερο καιρό έμενε εκεί γράφοντας στίχους με “δάσκαλο” την ποίηση του Κ. Γ. Καρυωτάκη.
Το όνομά του το πήρε από θείο του ΕΛΑΣίτη που σκοτώθηκε 23 χρονών.

Το 1967 δημοσίευσε δοκίμιο με τίτλο: Κώστας Καρυωτάκης: Ο ποιητής που αγαπήθηκε και μισήθηκε, το οποίο ήταν έντυπη μορφή της διάλεξης που ο ίδιος έδωσε στην Πάργα την 22α Ιανουαρίου 1967 με το ίδιο θέμα.

Ο Βαγγέλης Λιάρος τελείωσε το Γυμνάσιο Πάργας και σπούδασε στη Νομική Σχολή τα χρόνια της δικτατορίας.
Σύμφωνα με μαρτυρίες, είχε εμπλακεί στην πρώτη απόπειρα δραπέτευσης του Αλέκου Παναγούλη από τη φυλακή, όπου βρισκόταν μετά την αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του Γιώργου Παπαδόπουλου.
Συνελήφθη, βασανίστηκε άγρια και οι πληγές σημάδεψαν ισόβια το κορμί του, καθώς του δημιούργησαν σοβαρότατα νευρολογικά και κινητικά προβλήματα. Κάποια στιγμή, ταξίδεψε στο εξωτερικό προκειμένου να υποβληθεί σε ειδική επέμβαση, η οποία, όμως, δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Όσο περνούσαν τα χρόνια ήταν αναγκασμένος να περνά τις ημέρες του κλεισμένος σ' ένα σπίτι και για μεγάλα χρονικά διαστήματα ήταν καθηλωμένος στο κρεβάτι.
Φύλακας-άγγελος σε αυτήν την περιπέτεια ήταν ο πατέρας του.

Η στιχουργική του και ποιητική του σταδιοδρομία άρχισε το 1977, όταν ο Θάνος Μικρούτσικος διάβασε ένα ποίημά του στον "Ριζοσπάστη".
Η γνωριμία του και η πρώτη συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο το 1978 στον δίσκο "Τραγούδια της λευτεριάς" με το τραγούδι "Φλεβάρης 1848" άφησε το στίγμα του στο ελληνικό τραγούδι.

Ο Άλκης Αλκαίος έφυγε από τη ζωή  στην Αθήνα, στις 10 Δεκεμβρίου 2012 από μετάσταση καρκίνου στο συκώτι.

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες όσων των γνώρισαν, συνεργάστηκαν και έκαναν παρέα μαζί του, ήταν ένας άνθρωπος εξαιρετικά γλυκός, γενναιόδωρος αλλά και πολύ δυνατός.
«Ηταν λεβέντης. Δεν σε άφηνε καν να αντιληφθείς το πρόβλημά του, ούτε του άρεσε να συζητά για όσα είχε ζήσει στο παρελθόν.
Πάντα μιλούσε για το μέλλον.
Μπορεί να ήταν κλεισμένος σ' ένα δωμάτιο, αλλά το δωμάτιο αυτό είχε παράθυρα σ' όλον τον κόσμο», μας λέει ο Μίλτος Πασχαλίδης, ένας από τους τραγουδοποιούς της νεότερης γενιάς που συνεργάστηκε στενά με τον Αλκαίου. «Είχε εμμονή με τις λέξεις, δούλευε πολύ το κείμενό του και απαιτούσε από τον συνθέτη να μην αλλάζει ούτε ένα κόμμα.
 Προτιμούσε να αλλάξει τον τίτλο ενός τραγουδιού, παρά να αντικαταστήσει μια απλή για τους άλλους λέξη, η οποία όμως για τον ίδιο είχε καθοριστική σημασία...», συμπληρώνει.
Και πάντα αποδεικνυόταν εκ των υστέρων πως ο στιχουργός είχε δίκιο, αφού, για ακόμη μία φορά, το τραγούδι σημείωνε μεγάλη επιτυχία.
 

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ

Ο Παντελής Παντελίδης ήταν Έλληνας λαϊκός τραγουδιστής, συνθέτης και στιχουργός, ενώ υπήρξε ακόμη ποδοσφαιριστής και υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού.

Έχοντας μητρική καταγωγή από το Αγρίνιο] και πατρική από τη Μικρά Ασία, ο ίδιος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία Αττικής στις 23 Νοεμβρίου 1983.

Το αρχικό επώνυμο της οικογένειας του πατέρα του ήταν Μιντίκογλου, το οποίο αργότερα μετατράπηκε σε «Παντελίδης», από τον παππού του, Παντελή.
Ο Παντελής Παντελίδης έπαιζε από 7 ετών ποδόσφαιρο, αγωνιζόταν ως επιθετικός και κατάφερε να φτάσει σε επαγγελματικό επίπεδο.
Στα 17 του οι γιατροί διαπίστωσαν ότι έπασχε από μυοκαρδιοπάθεια και έτσι αποφάσισε να σταματήσει το ποδόσφαιρο.
Αφού έδωσε Πανελλήνιες, μπήκε στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού (ΣΜΥΝ), όπου εργαζόταν ως υπαξιωματικός.
Μετά από 10 χρόνια στο Πολεμικό Ναυτικό, αποφάσισε να παραιτηθεί για να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο, να γίνει τραγουδιστής, αν και δεν είχε σχετικές σπουδές και ήταν αυτοδίδακτος.
Έμαθε μόνος του να παίζει κιθάρα, την οποία του την έκανε δώρο ο πατέρας του, γιατί πήρε καλούς βαθμούς στο σχολείο.
Ξεκίνησε να παίζει σε ηλικία 11 ετών, στα 13 του έγραψε τα πρώτα του τραγούδια και σε ηλικία 14-15 χρονών τα ερμήνευε με την κιθάρα του.
Ακόμη, διατηρούσε με την οικογένειά του ένα πρακτορείο ΟΠΑΠ στη Νέα Ιωνία. Επιπλέον, ήταν φίλαθλος της ΑΕΚ.

Για τέσσερα χρόνια τραγουδούσε σε μικρά κέντρα, ενώ παράλληλα εργαζόταν στο Πολεμικό Ναυτικό.
Επίσης, βιντεοσκοπούσε τραγούδια τα οποία έγραφε και ερμήνευε μόνος του με την κιθάρα του και οι φίλοι του τα ανέβαζαν στο Υoutube μέσω του οποίου έγινε γνωστός.
Το 2012 ο Κώστας Μπερτάκης τον έφερε σε επαφή με τον Βασίλη Καρρά και αποφάσισαν να κλείσουν συμβόλαιο για το σχήμα "ΚΑΡΡΑΣ - ΠΑΟΛΑ - ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ" στο Teatro music hall.
Τότε ο Παντελής Παντελίδης αποφασίζει να παραιτηθεί από το Πολεμικό Ναυτικό για να ακολουθήσει το όνειρο του που είχε ήδη αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα.
Η πρώτη του δισκογραφική δουλειά ήταν ο δίσκος με τίτλο Αλκοολικές οι νύχτες που κυκλοφόρησε το 2012 και έγινε διπλά πλατινένιος.
Μεγάλη επιτυχία του είναι το τραγούδι Δεν ταιριάζετε σου λέω, ενώ στο δίσκο περιλαμβάνονται ακόμη τα τραγούδια Συνοδεύομαι, Πάμε στοίχημα θα ξαναρθείς, Παραμυθιάζομαι και Λιώμα σε γκρεμό που γνώρισαν επιτυχία στο ραδιόφωνο.

Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι τα τραγούδια του τα γράφει εμπνεόμενος από προσωπικά βιώματα ή από ιστορίες κοντινών του προσώπων.
Είχε μεγάλη αδυναμία στην μητέρα του Αθηνά, για την οποία έχει γράψει και ένα τραγούδι με το όνομά της.
Εμφανιζόταν πάντα με τον κιθαρίστα Στέλιο Μπινιάρη και στο τουμπερλέκι με τον φίλο του Δημήτρη Χορινό.
Στις 31 Οκτωβρίου 2013 κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ του με τίτλο Ουράνιο τόξο που του λείπανε 2 χρώματα.
Το 2014 κυκλοφόρησε το τρίτο άλμπουμ του με τίτλο "Πανσέληνος και κάτι Εισ-Πνοή" (Α' Μέρος).
Το 2015 κυκλοφόρησε το τέταρτο άλμπουμ του με τίτλο "Πανσέληνος και κάτι Εκ-Πνοή" (Β' Μέρος).

Κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στο μουσικό χώρο, ηχογραφήθηκαν σε studio 48 τραγούδια τα οποία είχε γράψει ο ίδιος, εκ των οποίων τα 6 τραγούδησαν άλλοι καλλιτέχνες όπως η Πάολα, ο Γιάννης Πλούταρχος, η Ελένη Χατζίδου, η Αμαρυλλίς και η Ειρήνη Παπαδοπούλου.

Τέσσερις μήνες μετά τον θάνατό του κυκλοφορεί ένα από τα τραγούδια του το «Θυμάμαι» και 10 μήνες μετά το «Άλλη Μια Ευκαιρία» που δεν είχαν δημοσιοποιηθεί όσο ήταν εν ζωή.
Στις 18 Φεβρουαρίου 2017, έναν χρόνο μετά τον θάνατο του, κυκλοφόρησε ένα άλλο ακυκλοφόρητο τραγούδι του το «Καράβια στον Βυθό», το οποίο διατηρεί πανελλήνιο ρεκόρ προβολών στο ελληνικό YouTube σε 24 ώρες αφού ξεπέρασε μέσα σε μόλις 1 ημέρα τις 1.000.000 προβολές.
Μερικούς μήνες αργότερα, στις 27 Οκτωβρίου, κυκλοφόρησε το τραγούδι «Θα ζω» από την Αμαρυλλίδα και την 1η Δεκεμβρίου άλλο ένα κομμάτι του, το «Να 'σαι καλά». Στις 25 Μαΐου 2018 κυκλοφόρησε νέο τραγούδι του Παντελή Παντελίδη με τίτλο "Πάλι Πάλι" το πέμπτο κατά σειρά μετά τον θάνατό του. Στις 20 Δεκεμβρίου 2018 κυκλοφόρησαν δύο νέα τραγούδια, το "Αχ και να 'ξερα πού να 'σαι" και το "Κάνε τα πάντα απόψε", τα οποία συμπεριλήφθηκαν στο νέο άλμπουμ "Αχ και να 'ξερα πού να 'σαι".

Ο Παντελίδης σκοτώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες στις 18 Φεβρουαρίου 2016, σε τροχαίο δυστύχημα σε ανισόπεδο κόμβο στην Λεωφόρο Βουλιαγμένης με την συνδετήρια οδό του Πρώην Ανατολικού Αεροδρομίου Ελληνικού και της συνοικίας του Ελληνικού, ενώ οδηγούσε αυτοκίνητο Mercedes W164 ML 63 AMG το οποίο έφυγε από την πορεία του, προσκρούοντας στις προστατευτικές μπάρες.
Αφού οι τεχνικοί της τροχαίας τον απεγκλώβισαν από το όχημα, μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Ασκληπιείο Βούλας, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 20 Φεβρουαρίου, στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος της Νέας Ιωνίας, ενώ νωρίτερα η σορός του τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα.
Ο Παντελίδης τάφηκε στο κοιμητήριο Μεταμόρφωσης.