My Bonjour

ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΡΡΕΡ

Ο Παύλος Καρρέρ ή Καρρέρης  γεννήθηκε στη Ζάκυνθο, στις 12 Μαΐου 1829 και ήταν Έλληνας συνθέτης.

Καταγόταν από ιστορική αριστοκρατική οικογένεια της Ζακύνθου με ρίζες από την Κύπρο και τη Μάλτα.
Ήταν γιος του Κωνσταντίνου Καρρέρ και της Πηγής Χαριάτη.
Αδέλφια του: η Ιωάννα και ο Φρειδερίκος πολιτικός και λογοτέχνης.
Σύζυγός του: η υψίφωνος Ισαβέλλα Ιατρά, πρωταγωνίστρια και ερμηνεύτρια των έργων του.

Σπούδασε μουσική στη γενέτειρά του με τους Ιταλούς διδασκάλους Giuseppe Cricca, Francesco Marangoni και πιθανώς στην Κέρκυρα, με τον Νικόλαο Χαλικιόπουλο Μάντζαρο.
Διαθέτοντας φυσικό μουσικό χάρισμα, αλλά και εναρμονισμένος με το πολιτιστικό κλίμα των Ιονίων Νήσων της εποχής, στο οποίο κυριαρχούσε η ιταλική όπερα και η ευρωπαϊκή κουλτούρα, συνέθεσε τα πρώτα του μικρά μουσικά έργα περί τα τέλη της δεκαετίας του 1840.

Το 1850, μεσούσης της ενοποίησης της Ιταλίας, μετακόμισε στο υπό αυστριακή κατοχή Μιλάνο.
Εκεί παρακολούθησε ιδιαίτερα μαθήματα μουσικής με τους Raimondo Boucheron, Pietro Tassistro και Giuseppe Winter.
Εντός του έτους παρουσίασε σε συναυλία στο θέατρο «Carcano» τα πρώτα ορχηστρικά του έργα και συνέθεσε την παρτιτούρα για το μπαλέτο του Tomaso Casati Bianca di Belmonte, που ανέβηκε στο «Teatro della Canobbiana».
Υπό την προστασία του Francesco Lucca, του παντοδύναμου Ιταλού μουσικοεκδότη, ο Καρρέρ έκανε το ντεμπούτο του ως σύνθετης όπερας τον Αύγουστο του 1852 στο «Carcano», με το έργο Dante e Bice [Δάντης και Βεατρίκη], όπερα σε τρία μέρη βασισμένη σε λιμπρέτο του Serafino Torelli.
Το έργο, το οποίο φαίνεται ότι προκάλεσε την αυστριακή αστυνομία με τις πολιτικές του αιχμές, αναφέρεται στον Ιταλό εθνικό ποιητή  Δάντη Αλιγκέρι, τον ανεκπλήρωτο έρωτά του για τη Βεατρίκη Πορτινάρι, την πολιτική του δράση και τη συγγραφή της Θείας Κωμωδίας.
Την επόμενη χρονιά ο Καρρέρ συνεργάστηκε με τον χορογράφο Αντρέα Παλαντίνο για το κωμικό μπαλέτο Cadet, il barbiere [Καντέτ ο μπαρμπέρης], το οποίο ανέβηκε στην «Canobbiana» χωρίς σημαντική απήχηση (Ιούνιος 1853). Ωστόσο, η χρονιά αυτή επεφύλαξε μία μεγάλη επιτυχία για τον νεαρό συνθέτη: η τρίπρακτη όπερα Isabella d’Aspeno παρουσιάστηκε στο Θέατρο Σαν Τζάκομο της Κέρκυρας (Φεβρουάριος 1854), για να ακολουθήσει μία θριαμβευτική δέσμη παραστάσεων στο μιλανέζικο «Carcano» (Απρίλιος 1854 και Μάρτιος 1856).
Το έργο, πάνω σε λιμπρέτο αγνώστου ποιητή, υπογράφοντος με τα αρχικά R.G.S., κατέχει ιδιαίτερη θέση στην ιταλική οπερατική δημιουργία του mezzo ottocento, καθώς φαίνεται ότι αποτελεί ένα από τα πρότυπα της πασίγνωστης όπερας του Τζουζέπε Βέρντι, Χορός μεταμφιεσμένων.
Η επιτυχία του Καρρέρ στις μιλανέζικες σκηνές συμπληρώνεται με το ανέβασμα της grand opéra La Rediviva [Η νεκραναστημένη], σε τρεις πράξεις και λιμπρέτο του Τζουζέπε Σάπιο.
Η όπερα έτυχε θερμότατης υποδοχής όταν ανέβηκε ως υπερπαραγωγή στο «Carcano» (Ιανουάριος 1856), επιτυχία η οποία συνεχίστηκε στο Teatro Comunale του Como (Ιανουάριος 1857), καθώς και στο κερκυραϊκό Θέατρο Σαν Τζάκομο (Δεκέμβριος 1857).
Καθ’ όλο το διάστημα της παραμονής του στην Ιταλία ο Καρρέρ επίσης συνέθεσε μουσική σαλονιού και ειδικότερα οπερατικές μεταγραφές για πιάνο και φλάουτο, χορούς και ασκήσεις solfège.

Εμφορούμενος από το όραμα να δημιουργήσει εθνική μουσική και να καταστεί ο πρώτος εθνικός συνθέτης της Ελλάδας, ο Καρρέρ επαναπατρίστηκε το 1857 και εγκαταστάθηκε στη Ζάκυνθο.
Εκεί συνεργάστηκε ως αρχιμουσικός και ως ιμπρεσάριος με τα τοπικά θέατρα, δίδαξε μουσική και παντρεύτηκε την υψίφωνο και πρωταγωνίστρια των έργων του, Ισαβέλλα Ιατρά.
Την ίδια εποχή συνέθεσε την πρώτη του εθνικού περιεχομένου όπερα, τον τετράπρακτο Μάρκο Βότζαρη (1858-1860), καθώς και πολυάριθμα άσματα σε ελληνικούς στίχους, ανάμεσα στα οποία το πασίγνωστο κλέφτικο «Ο Γερο-Δήμος», ένα δημοτικοφανές  τραγούδι που ενσωματώθηκε στην παραπάνω όπερα.
Ο Μάρκος Βότζαρης μετά από πολλές περιπέτειες, λόγω του επαναστατικού του περιεχομένου, έκανε πρεμιέρα στην Πάτρα τον Απρίλιο του 1861 και θωρείται το πιο γνωστό έργο του Καρρέρ και η δημοφιλέστερη ελληνική όπερα του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα που γνώρισε πάνω από 45 σκηνικές διδασκαλίες.
Το έργο, αρχικά συντεθειμένο σε ένα ιταλικό λιμπρέτο του Giovanni Caccialupi, σταδιακά μεταφράστηκε και καθιερώθηκε στα ελληνικά, προκαλώντας συχνά λαϊκό ενθουσιασμό στις πλατείες των θεάτρων όπου παρουσιάστηκε.

Στην ίδια περίπου γραμμή, αλλά πιο προχωρημένες συνθετικά είναι και οι άλλες δύο εθνικές του όπερες, η ατμοσφαιρική οριεντάλ Κυρά Φροσύνη (λιμπρέτο από τον Ελισαβέτιο Μαρτινέγκο, βασισμένο στο ομότιτλο εκτενές ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη), που παρουσιάστηκε στον ζακυνθινό «Απόλλονα» τον Νοέμβριο 1868 και η ηρωικού ύφους Δέσπω (λιμπρέτο από τον συλλέκτη δημοτικών τραγουδιών και πολυσχιδή λόγιο Αντώνιο Μανούσο), που ανέβηκε στον «Απόλλωνα» των Πατρών, τον Δεκέμβριο 1882.
Τόσο η πρώτη, ένα ώριμο έργο με έντονο το κουλέρ λοκάλ και τα στοιχεία του αισθησιασμού και της ψυχογραφίας, όσο και η δεύτερη, ένα έργο με αισθητή εθνική σφραγίδα, πυκνό σε δημοτικά μελίσματα και μελωδικά μοτίβα, έχουν αποτυπωθεί σε δίσκους ακτίνας και είναι προσιτές στο κοινό.
Παράλληλα με τα εθνικά του μελοδράματα, ο Καρρέρ συνέχισε να συνθέτει ιταλικού ύφους όπερες, όπως η μυθιστορηματικής πλοκής Fior di Maria [Μαριάνθη] (σε λιμπρέτο Giovanni Caccialupi, πρεμιέρα στο Θέατρο Σαν Τζάκομο της Κέρκυρας, Ιανουάριος 1868), στην οποία ανιχνεύονται ρεαλιστικά και προβεριστικά στοιχεία.
 Αποφασιστικότερα βήματα προς τον σκηνικό και τον μουσικό ρεαλισμό πραγματοποίησε με τη σύνθεση της Maria Antonietta (λιμπρέτο του Γεωργίου Ρώμα, πρεμιέρα στο θέατρο «Φώσκολος» της Ζακύνθου, Ιανουάριος 1884).

Ιδιαίτερη θέση στην οπερατική του δημιουργία κατέχει η τελευταία του όπερα Μαραθών-Σαλαμίς, ένα φιλόδοξο έργο σε τέσσερα μέρη (σύνθεση του 1887), που συνδυάζει τον όψιμο νεοκλασικισμό με τον πρώιμο μουσικό ιμπρεσιονισμό και μία βαγκνερική τάση για ενότητα, το οποίο δεν παρουσιάστηκε στην εποχή του, αλλά… 115 χρόνια μετά (παγκόσμια πρώτη το 2003 από την Εθνική Λυρική Σκηνή).

Κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας ο Καρρέρ επίσης εργάστηκε ως μουσικοδιδάσκαλος, διευθυντής ορχήστρας και συμβασιούχος ιμπρεσάριος.

Ο Παύλος Καρρέρ υπήρξε ο δημοφιλέστερος Έλληνας μουσουργός του 19ου αιώνα, ενώ ανέπτυξε σημαντική σταδιοδρομία στην Ιταλία.
Παρακολουθούσε από απόσταση αναπνοής τις εξελίξεις στο πεδίο της ευρωπαϊκής όπερας, αφουγκραζόταν την καλλιτεχνική νεωτερικότητα και ανανέωνε διαρκώς τη συνθετική του πρακτική.
Στο συνθετικό του ύφος εντοπίζονται ιταλικές επιδράσεις, κυρίως από τον Verdi της μεσαίας περιόδου και το όψιμο belcanto.
Ωστόσο, το μουσικό του ιδίωμα διακρίνεται για το ιδιαίτερο προσωπικό του στίγμα, καθώς και για την προσπάθειά του να προσδώσει εθνικό χρωματισμό στις δημιουργίες του.
Διαδραμάτισε ηγετικό ρόλο στη χαρακτηριστικότερη εξέλιξη στο πεδίο της έντεχνης νεοελληνικής μουσικής που συντελέστηκε στα Επτάνησα των μέσων του 19ου αιώνα και αφορά στην πρώτη συστηματική προσπάθεια δημιουργίας αυθύπαρκτης εθνικής όπερας.

 Απεβίωσε στη Ζάκυνθο στις 7 Ιουνίου 1896.
 

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΕΒΕΡΤ

Ο Μιλτιάδης Έβερτ γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 12 Μαΐου 1939 και  ήταν Έλληνας πολιτικός,  δήμαρχος Αθηναίων (1986-1989), ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Ν.Δ. (1993-1997), βουλευτής (1974–1986, 1989–2009) και γιος του Άγγελου Έβερτ.

Αποφοίτησε από την ΑΣΟΕΕ (σήμερα Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και ακολούθησε περαιτέρω σπουδές στην πληροφορική.
Γνώριζε αγγλικά.
Υπήρξε οικονομικός και διοικητικός διευθυντής μεγάλων βιομηχανιών και οργανωτής επιχειρήσεων και τραπεζών.
Επίσης, υπήρξε προγραμματιστής των υπολογιστικών συστημάτων των τραπεζών.
Είχε εργαστεί ως οικονομικός σύμβουλος στην Εμπορική Τράπεζα και ως οικονομικός και διοικητικός διευθυντής στα Ναυπηγεία Ελευσίνας.

Είχε δημοσιεύσει πολλά άρθρα για θέματα οικονομικά, αμύνης, ασφαλείας και εξωτερικής πολιτικής.
Είχε συγγράψει αρκετά βιβλία, όπως: Ιδεολογική αναμέτρηση (1980), Αποκαλύπτω το ΠΑΣΟΚ (1981), Καραμανλής, ο αναμορφωτής, Ο κόσμος που έρχεται (1997), Ειρηνική επανάσταση για τη νέα εποχή (1998), Άγγελος Μ. Έβερτ (2007).

Ήταν νυμφευμένος με τη φωτογράφο Λίζα Βάντερπουλ-Έβερτ με την οποία απέκτησαν 2 κόρες.

Απεβίωσε στην Αθήνα στις 9 Φεβρουαρίου του 2011, σε ηλικία 71 ετών. Νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα πριν τον θάνατό του στο Νοσοκομείο Ιπποκράτειο με σοβαρά προβλήματα υγείας.
Κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη, το Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
 

ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ

Ο Πάνος Καμμένος είναι Έλληνας πολιτικός και ηγέτης του κόμματος Ανεξάρτητοι Έλληνες, γεννημένος στην Αθήνα, στις 12 Μαϊου το 1965.

Σπούδασε οικονομικά και ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Λυών και Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Ανώτερη Σχολή Managers της Ελβετίας.

Το 1993 εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής με την Νέα Δημοκρατία στη Β' Περιφέρεια Αθηνών.
Από τότε εκλέγεται συνεχώς μέχρι σήμερα.

Έχει τιμηθεί με το Μεγαλόσταυρο της Τιμής από το Πατριαρχείο Τσεχίας, με το Παράσημο της Τιμής από το Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων και με το παράσημο του Ιππότη του Εθνικού Τάγματος της Αξίας από τον πρόεδρο της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί.

Το 2007 διορίστηκε υφυπουργός εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής στη κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, όπου υπουργός και πολιτικός του προϊστάμενος ήταν ο Γεώργιος Βουλγαράκης.

Συμμετέχει πολλές φορές ως ειδικός μεσολαβητής και επίσημος παρατηρητής σε εκλογικές αναμετρήσεις σε χώρες του εξωτερικού.

Η Επιτροπή Δεοντολογίας της Νέας Δημοκρατίας έπειτα από εντολή του προέδρου του Κόμματος Αντώνη Σαμαρά στις 16 Νοεμβρίου του 2011 ανακοίνωσε την διαγραφή του από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, όχι όμως και απ' το κόμμα.

Η απόφαση του Πάνου Καμμένου να μη δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου οδήγησε στην απόφαση αυτή.

Τελικώς διεγράφη και από το κόμμα στις 13 Φεβρουαρίου όταν καταψήφισε τη δανειακή σύμβαση μαζί με άλλους 21 βουλευτές της ΝΔ.

Στις 21 Ιανουαρίου 2012 με δηλώσεις του σε γνωστή εφημερίδα, ανακοίνωσε τη δημιουργία κόμματος, του οποίου πιθανώς θα ηγηθεί, διακόπτοντας με αυτόν το τρόπο την πολιτική του διαδρομή με την Νέα Δημοκρατία.

Στις 13 Φεβρουαρίου 2012 διαγράφηκε οριστικά από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας μαζί με άλλους 20 βουλευτές, ύστερα απ' την επιλογή του να καταψηφίσει τα μέτρα της νέας δανειακής σύμβασης για την Ελλάδα.

Στις 24 Φεβρουαρίου 2012, μέσω των προσωπικών του ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης, ο Πάνος Καμμένος ανακοίνωσε την ίδρυση του νέου κόμματος με το όνομα «Ανεξάρτητοι Έλληνες» και δημοσίευσε την διακήρυξη του.

Ο Γιάννης Μανώλης εξέφρασε άμεσα τη πρόθεση του για συμμετοχή στο νέο κομματικό σχήμα. Στην συνέχεια την στήριξή τους δήλωσαν και η Έλενα Κουντουρά και ο Παναγιώτης Μελάς.

Ο Πάνος Καμμένος έχει δεχτεί κριτική για δηλώσεις του για πολιτικά πρόσωπα, ιδιαίτερα για κατηγορίες του περί συνεργασιών αυτών με εταιρίες διαχείρισης επενδυτικών κεφαλαίων, πολυεθνικές εταιρίες ή συμμετοχής αυτών σε "παγκόσμια κλειστά φόρουμ", χρησιμοποιώντας φορτισμένο λόγο, για τις οποίες δηλώσεις αντιμετωπίζει προσφυγές για συκοφαντική δυσφήμηση.

Έχει επικριθεί για την συγγραφή του πρώτου του βιβλίου "Τρομοκρατία, θεωρία και πράξη", όπου υποστήριξε την συμμετοχή πολιτικών προσώπων από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ στην τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη, κάτι που απεδείχθη ψευδές μετά την εξάρθρωση της οργάνωσης το 2002.

Τον Ιούλιο του 2009 το όνομα του Πάνου Καμμένου συνδέθηκε με το σκάνδαλο του «συνδικάτου του εγκλήματος», όπως ονομάστηκε από τον Τύπο, με «εγκέφαλο» τον Παναγιώτη Βλαστό που μεταξύ πολλών άλλων εγκληματικών ενεργειών ήταν υπεύθυνος και για την απαγωγή του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου.
Σύμφωνα με τις αναφορές, οι Πάνος Καμμένος και Χρήστος Μαρκογιαννάκης ανήκαν στους βουλευτές που αναφέρθηκαν απ' τους κακοποιούς ως καλοί και έμπιστοι φίλοι που τους διευκόλυναν, σε συνομιλίες που υπέκλεψαν οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες (ΕΥΠ).

Ο διοικητής της ΕΥΠ (και μετέπειτα βουλευτής του ΛΑΟΣ) Ιωάννης Κοραντής δήλωσε ότι αρνήθηκε να επεξεργαστεί τις μαγνητοφωνημένες συνομιλίες επειδή αποτελούσαν απόδειξη εμπλοκής συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων της Νέας Δημοκρατίας.
Η απόφαση του αυτή, σύμφωνα με τον ίδιο, οδήγησε στην αποπομπή του από την ηγεσία της ΕΥΠ με εντολή του τότε Υπουργού Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλου.

Τον Ιούνιο του 2010 ήρθε σε μεγάλη σύγκρουση με τον πρώην βουλευτή Θεόδωρο Τσουκάτο, όταν τον κατηγόρησε για τη συμμετοχή του στο Σκάνδαλο της SIEMENS.

Ο Πάνος Καμμένος είχε κάνει λόγο για παράνομο χρηματισμό απ' τη πλευρά του ΠΑΣΟΚ.
Ο Θεόδωρος Τσουκάτος άσκησε αγωγή κατά του Πάνου Καμμένου για συκοφαντική δυσφήμιση, και ο Πάνος Καμμένος κατέθεσε ανταγωγή για το ίδιο θέμα.
Η υπόθεση εκκρεμεί μέχρι σήμερα.

Τον Απρίλιο του 2011 είχε στηρίξει ανοιχτά το στέλεχος της ΝΔ και περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Παναγιώτη Ψωμιάδη, πριν την εκδίκαση της υπόθεσης που οδήγησε στην καταδίκη του και τελικώς στην αργία του, καθώς μείωνε παρανόμως και κατ' επανάληψη πρόστιμα σε υπόθεση νοθείας και λαθρεμπορίου καυσίμων.
Στη συνάντησή του με τον Ψωμιάδη ο Καμμένος έκανε λόγο για «πραξικόπημα» και «πολιτικές διώξεις».

Έχει δεχθεί κριτική από μερίδα του Τύπου στις αρχές του 2012 για την πολιτική του στάση πάνω στην κρίση χρέους, με ομιλίες σχετικά με την δανειακής σύμβαση του 2010 (μνημόνιο), και για επικλήσεις σε θεωρίες συνωμοσίας, καλώντας σε "εξέγερση" τους πολίτες.

Μετά την διαγραφή του από την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, κατηγόρησε τον Αντώνη Σαμαρά για την απόφαση του να στηρίξει την κυβέρνηση συνεργασίας με πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο.
Παράλληλα ανακοίνωσε και το ενδεχόμενο να μην είναι ο ίδιος υποψήφιος βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία σε επόμενες εκλογές, στη περίπτωση που το κόμμα του υπερψηφίσει μέτρα για νέα δανειακή σύμβαση της χώρας.

Στις 30 Ιανουαρίου 2012, αντιδράσεις προκάλεσε ανάρτηση στη προσωπική σελίδα κοινωνικής δικτύωσης του βουλευτή, όπου σχολίασε τον σεξουαλικό προσανατολισμό του ομοφυλοφίλου Υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας Γκουίντο Βέστερβέλλε.
Η ανάρτηση διαγράφηκε την επόμενη μέρα.

Το 2011 ο βουλευτής Πάνος Καμμένος είχε καταγγείλει στην Βουλή την συμμετοχή του Αντρίκου Παπανδρέου, αδερφού του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, στο διοικητικό συμβούλιο ελβετικής εταιρίας που επένδυε σε Συμβάσεις Ανταλλαγής Κινδύνου Αθέτησης (CDS) εις βάρος της Ελλάδας.

Ο Αντρίκος Παπανδρέου με επιστολή του δήλωσε ότι η συμμετοχή του στη συγκεκριμένη εταιρία δεν είχε καμία σχέση με τα CDS αλλά αφορούσε την παροχή στρατηγικής ενημέρωσης για τις περιβαλλοντικές κατευθύνσεις στο χώρο των εναλλακτικών μορφών ενέργειας.

Είναι παντρεμένος με τη δικηγόρο Έλενα Τζούλη με την οποία έχουν αποκτήσει μία κόρη.
 

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ

Ο Λεωνίδας Μπαλάφας είναι Έλληνας μουσικός, τραγουδιστής και συνθέτης.

Γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 12 Μαΐου 1981, ενώ κατάγεται από την Καρδίτσα.
Ξεκίνησε τις ζωντανές εμφανίσεις στην μπουάτ Απανεμία στην Πλάκα το 2003, στην συνέχεια ακολούθησαν εμφανίσεις σε διάφορες μουσικές σκηνές της Αθήνας.
Το 2006 συμμετείχε στο Fame Story 4 από το οποίο βγήκε και νικητής.
Στην ελληνική δισκογραφία έκανε το ντεμπούτο του με το CD single με τίτλο "Ο Λεωνίδας και οι Πότες το 2007".
Στην συνέχεια ακολουθούν τα CD "Ταξίδι για να σε βρω" 2009, "Ανοιξιάτικη μέρα" το 2010.
Το 2012 κυκλοφορεί από την Antart μια ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία το διπλό CD του με τίτλο "Ας ρίχνει και χαλάζι" ενώ το 2013 επανέρχεται με το επίσης διπλό CD με τίτλο "Απηλιώτης", που αποτελείται από τραγούδια σε στίχους και μουσική του Λεωνίδα Μπαλάφα, με ύφος σμυρναίικου ρεμπέτικου σε μια προσπάθεια να παντρέψει το ύφος και τον ήχο του 1930 με το σήμερα.
Το 2014 κυκλοφορεί πάλι από την AntArt το CD με τίτλο "Ανηφοριά". Κάθε μία από τις δισκογραφικές του δουλειές έχει και διαφορετικό ύφος, ενώ οι live εμφανίσεις του έχουν έντονο το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

Η Ελευθερία Ελευθερίου είναι Ελληνοκύπρια τραγουδίστρια.

Γεννήθηκε στις 12 Μαΐου 1989 στο Παραλίμνι της Κύπρου και μεγάλωσε στο Φρέναρος της Επαρχίας Αμμοχώστου.

Σε ηλικία 9 ετών, ξεκίνησε μαθήματα θεωρίας μουσικής και πιάνου.
 Σε ηλικία 15 ετών, παρακολούθησε για ένα χρόνο μαθήματα φωνητικής.
Έπειτα από κάποιες εμφανίσεις σε μουσικά συγκροτήματα, αλλά και ως σολίστας στην λαϊκή ορχήστρα του ΡΙΚ, ξεκίνησε να ασχολείται επαγγελματικά με τον χώρο του τραγουδιού από την ηλικία των 18 ετών.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών της στο Πανεπιστήμιο του Σάρρεϋ της νότιας Αγγλίας στη Μουσική και στη Μουσική Εκτέλεση (Music and Performance), εργάστηκε για έναν χρόνο σε ελληνικό μαγαζί ως τραγουδίστρια.

Το 2009 συμμετείχε στον δεύτερο κύκλο του ελληνικού τηλεοπτικού μουσικού διαγωνισμού The Χ-Factor, όπου κατάφερε να φτάσει μέχρι το πέμπτο live.

Έπειτα από την αποχώρησή της, δέχτηκε πρόταση από τον τραγουδιστή και παρουσιαστή του διαγωνισμού Σάκη Ρουβά για συνεργασία, ενώ ακολούθησαν live εμφανίσεις στη Θεσσαλονίκη με τον Νίκο Βέρτη.
Μέσα στο 2010 κυκλοφόρησε τέσσερα τραγούδια: "Κέντρο του Κόσμου", "Όταν Χαμηλώνουμε το Φως", "S.O.S. (Let the music play)" και "Tubles Are Turning", το οποίο τελευταίο, ενώ ήταν υποψήφιο στον ελληνικό τελικό για την εκπροσώπηση της Ελλάδας στη Eurovision, ακυρώθηκε όταν διέρρευσε νωρίτερα στο διαδίκτυο, γεγονός που θεωρήθηκε πως θα αδικούσε τους υπόλοιπους συμμετέχοντες πριν από την προβλεπόμενη επίσημη παρουσίαση των υποψήφιων τραγουδιών από την ΕΡΤ.

Το 2011 συνεργάστηκε με το συγκρότημα House Twins στο τραγούδι "Never", ενώ παράλληλα εμφανιζόταν στο Fantasia με τον Νίκο Βέρτη.

Στις 12 Μαρτίου 2012, έπειτα από ψηφοφορία, αναδείχθηκε νικήτρια και εκπροσώπησε την Ελλάδα στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision που πραγματοποιήθηκε στο Μπακού.
Το τραγούδι που ερμήνευσε λεγόταν "Aphrodisiac" και έφερε τελικά την 17η θέση με συνολικά 64 βαθμούς.

Μετά τη Eurovision ακολούθησε το Aphrodisiac Tour εντός και εκτός Ελλάδος, ενώ εμφανίστηκε και στο νυχτερινό κέντρο Fix Live με τους Πάνο Κιάμο, Γιώργο Παπαδόπουλο και Rec.
Την ίδια χρονιά κέρδισε το βραβείο "Καλύτερη Κύπρια Καλλιτέχνιδα" στα Cyprus Music Awards και κυκλοφόρησε άλλα τρία τραγούδια. Τα "Hearts Collide", "Μυστικό μου" (με Goin' Through) και "Ταξίδι στη Βροχή", το οποίο αποτέλεσε το soundtrack της κυπριακής σειράς Βαλς με δώδεκα θεούς.
Την χειμερινή σεζόν 2012-13 εμφανιζόταν στο Club 22 μαζί με Πάνο Κιάμο, Goin' Through και Βασιλική Νταντά.

Το 2013 κυκλοφόρησε τρία τραγούδια, έκανε ένα σύντομο πέρασμα από τη κυπριακή σειρά "Άσπρα Μπαλόνια" και περιόδευσε στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Αυστραλία με τον Πάνο Κιάμο.

Το 2014 κυκλοφόρησε το πρώτο της studio album, "Τελείωσαμε" καθώς και τρία νέα τραγούδια.
Επίσης, συμμετείχε στο ελληνικό τηλεοπτικό σόου Your Face Sounds Familiar, έκανε εμφανίσεις με τους Πάνο Καλίδη και Νάνσυ Αλεξιάδη στο Lido Live Clubbing και περιοδεία σε ΗΠΑ και Αυστραλία με τον Πάνο Κιάμο.

Το 2015 κυκλοφόρησε τα τραγούδια "Νύχτες Καυτές" και "Κάνε Μια Ευχή", έκανε live εμφανίσεις στο Cabaret-Kolonaki μαζί με Λάμπη Λιβιεράτο και Χριστίνα Σάλτη καθώς και περιοδεία.
η σεζόν 2015-16 είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στη σειρά "Δίδυμα Φεγγάρια" ενώ το 2016 κυκλοφόρησε τα τραγούδια "Στον Κόσμο Τον Δικό Της" και "Mamma Mia" και περιόδευσε σε ΗΠΑ και Καναδά με τον Γιώργο Τσαλίκη.
Τη χειμερινή σεζόν 2016-17 εμφανίστηκε στο νυχτερινό κέντρο Teatro Music Hall με τους Νότη Σφακιανάκη και Βασίλη Καρρά.
Το 2017 κυκλοφόρησε το τραγούδι "Σώμα, βλέμμα και ψυχή".

Το 2018 κυκλοφόρησε το τραγούδι "Σ' Ευχαριστώ" και τη σεζόν 2018-19 έκανε live εμφανίσεις με τον Σταμάτη Γονίδη και τον Νίκο Μακρόπουλο.
Το 2019 κυκλοφόρησε τα τραγούδια "Bonita" και "Δεν Έχουμε Σχέση" ενώ εμφανιζόταν και στο Frangelico με τους Χρήστο Χολίδη και Γιώργο Γιαννιά.
Τη σεζόν 2019-20 έκανε εμφανίσεις μαζί με τους Νίκο Βέρτη, Νικηφόρο, Βαγγέλη Κακουριώτη, Μορφούλα Ιακωβίδου και Χάρις Σάββα, ενώ το 2020 κυκλοφόρησε τα τραγούδια "Calm Down" με τον Koki και "Οι Ιστορίες μας" με την Κατερίνα Στικούδη.

Το 2021, συμμετείχε στο ριάλιτι επιβίωσης του ΣΚΑΪ Survivor.
Έπειτα, κυκλοφόρησε το τραγούδι "Πάμε Έλα", μια επανεκτέλεση του ομώνυμου τραγουδιού της Πάμελας.
Τη χειμερινή σεζόν 2021-2022 εμφανιζόταν στο νυχτερινό κέντρο Βοτανικός μαζί με τους Σταμάτη Γονίδη και Νίκο Μακρόπουλο.
Το καλοκαίρι του 2022 ακολούθησε περιοδεία με τον Νίκο Οικονομόπουλο.